Corona had een lekker biertje moeten blijven

Corona had een lekker biertje moeten blijven. Daar zijn we het allemaal wel over eens, denk ik. Het heeft ons voorspelbare leventje behoorlijk overhoop gegooid. Uiteraard zijn het ook bij ons rare tijden. De onzekerheid over continuïteit en een markt die de hand op de knip houdt dwingen ons back to basics. Die #%*-corona had gewoon een lekker biertje moeten blijven.

Toen het begon in China geloofden we het wel. Alles is ten slotte Made in China, en dat is lekker ver weg. Maar het kwam steeds dichterbij. Winter ‘sporters’ kwamen kuchend thuis en moesten vervolgens carnaval vieren. Met elke omhelzing greep Covid-19 om zich heen. Mensen vielen met bosjes. Althans, de mensen die nog nèt een zetje nodig hadden.
Het leek de rest niet te deren. Toch was het voldoende ellende om de zorg te laten struikelen. De overheid nam meteen maatregelen. Het werd een intelligente lockdown. Een bijzonder label voor economische zelfmoord. Inmiddels zijn de miljarden die bij de overheid tegen de plinten klotsten uitgegeven en worden we bang gemaakt met profetieën over de ergste economische crisis die we ooit gezien hebben. Welkom in 2020.
Leuker kunnen we het niet maken. Makkelijker ook niet.

Eerst vloeide de creativiteit rijkelijk online, zeer waarschijnlijk vanuit verveling geboren. Af en toe best hilarisch ook. Laten we hopen dat het net zo besmettelijk is als covid-19. Nu is er met name creativiteit nodig bij ondernemers. De horeca bijvoorbeeld. Zij moesten als eerste dicht en mogen als laatste weer open. En de vooruitzichten rondom de zogenaamde 1,5 meter economie klinken ook al niet zo lekker. Mijns inziens niet praktisch te maken allemaal. En al helemaal niet wenselijk indien je wilt dat mensen elkaar ook nog liefdevol blijven bejegenen. Succes daarmee als je een ander blijft zien als een bron van misselijk makende bacteriën die je op afstand moet houden. Het label social distancing is natuurlijk een contradictio in terminis. We zullen snel zien dat een rolmaat niet gelukkig maakt, verwacht ik.

Ondertussen moeten we ook gewoon vooruit. Al is het allesbehalve gewoon deze dagen. Laten we rustig blijven ademhalen en planmatig onze to do lijstjes afwerken. Ook al staan ze vol met taken die we liever niet hadden willen uitvoeren.
Zo moesten wij op de rem trappen met de release van Easy Software Deployment 7.0. Wij zaten ons juist te verheugen op deze dikke release. Gelukkig gaat deze er wel komen, al is het wat later dan we wilden. De SaaS-versie van Easy Software Deployment gaan we in kwartaal 2 de markt inrollen, na de drempels van deze dagen. 

Nieuwe IT projecten zijn gelukkig, voor ons, niet onder stoelen of banken gedoken. Wij werken nog. Laten we dus maar dankbaar zijn dat we in de ICT sector werken. Onze inzet blijkt cruciaal om iedereen thuis én in de lucht te houden deze dagen.
En zo gaan we voorwaarts.

Hindsight is 2020, zeggen ze. Laten we hopen dat we tijdens de kerstmaaltijd van dit jaar allemaal weten hoe we deze uitdaging beter hadden kunnen aanpakken. Dan kunnen we als echte Nederlanders lekker ouderwets zeiken op de overheid. Ik heb er nu al zin in.

Fijne voortzetting!

Geschreven door Dereck Breuning.
Dereck geeft IT specialisten vrijheid en systeembeheerders controle. Link hier met hem.